ετεροκλονώ

ἑτεροκλονῶ, -έω (Α)

σείω προς το ένα μέρος, προς τη μία πλευρά («ἑτεροκλονέων τε κάρηνον», Οππ.).

[ΕΤΥΜΟΛ. < ετερο-* + κλονώ].